کد مطلب:109230 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:117

نامه 070-به سهل بن حنیف












[صفحه 312]

رساله السهل اما پس از ستایش خداوند خبر رسید به من كه مردانی از آنانكه نزد تو هستند به پنهانی می روند به سوی معاویه اندوه مخور بر آنچه فوت می شود از تو از شماره آنها و می رود از تو از یاری آنها پس بس است برای آنان گمراهی و برای تو از آنها شفا دهنده گریختن آنها از راه راست و حق و شتافتن آنها به سوی كوری و نادانی و جز این نیست آنان اهل دنیا هستند روآورندگانند بر دنیا و شتابندگانند به سوی آن در حالیكه شناخته اند عدالت را و دیده اند آن را و شنیده اند آن را و حفظ كرده اند آن را و دانستند كه مردم نزد ما در حق یكسانند پس گریختند به سوی اختصاص دادن چیزی به خود و دوری باد برای ایشان (از ثواب).... و آنان به خدا سوگند نگریختند از ستمی و نرسیدند به عدالتی و ما طمع می داریم در این امر كه رام گرداند خداوند برای ما دشواری آن را و آسان گرداند برای ما ناهمواری آن را اگر خدا خواهد و سلام بر تو باد


صفحه 312.